Budvanska antička nekropola potiče iz V vijeka prije n.e., kada se vezuje za iliro-grčki period, a kontinuitet upotrebe zadržala je do ranog srednjeg vijeka, dakle, preko hiljadu godina. Dijeli se na stariju grčko-ilirsku i mlađu rimsku. Prvi put je otkrivena 1937. godine prilikom kopanja temelja za Hotel „Avalu”.

Opširnije u TV prilogu Ljubice Pribilovič:



Bogatstvo grobnih konstrukcija i grobnih priloga pokazuje da je antička Budva svoj ekonomski i kulturni procvat doživjela tokom I i posebno tokom II vijeka i da već od početka III vijeka počinje njena postepena degradacija. Ovo se posebno zapaža u siromaštvu oblika i priloga u grobovima V i VI vijeka, kada Budva već pripada Vizantiji.


Načini sahranjivanja unutar budvanske nekropole predstavljali su osoben primjer autentičnog, opipljivog sagledavanja mješanja i smjene kultura na ovom prostoru kroz različite istorijske periode (iliro-grčki, helenistički, rimski i ranohrišćanski). Pokretni arheološki material (preko 4.000 nalaza, od kojih oko 2.500 eksponata) iz nekropole danas se nalazi u arheološkoj zbirci Muzeju grada Budve.