Osim Plevneša u programu na večeri 8. festivala Ćirilicom
govoriće i reditelj Goran Bjelanović. Jordan Plevneš je makedonski dramski pisac i diplomata, jedan od najpriznatijih,
žanrovski najraznovrsnijih autora koji je istaknut i u poeziji i prozi i u dramskim djelima, ali i u esejima, ali takođe kao makedonski misionar-intelektualac ​​koji makedonsko duhovno nasljeđe animira širom svijeta. Diplomirao je na Filološkom
fakultetu u Skoplju i magistrirao na predmetu „Makedonska narodna drama“.

Od 1985-1988. radio je u Institutu za makedonsku književnost na Filološkom fakultetu „Blaže Koneski“ u Skoplju. Bio je urednik „Misla” od 1980-1985. Dobitnik je više književnih nagrada i priznanja: nagrade lista "Studenski zbor", na 23. "MES-u" u
Sarajevu nagrade za najbolji dramski tekst, vanredne nagrade Sterijinog pozorja i brojnih međunarodnih književnih nagrada. Član je DPM-a i bio je sekretar za međunarodne odnose u periodu od 1984. do 1986. godine. Od 1988. godine živi u Parizu, gdje predaje makedonski jezik i književnost, a kasnije i Interakcije
balkanskih književnosti na Nacionalnom institutu za orijentalne jezike i civilizacije.

Predavao je kreativno pisanje na evropskim i američkim
univerzitetima, Univerzitetu Teksas u Dalasu, Univerzitetu Jejl i Univerzitetu Orsej u Parizu. Od 2011. godine izabran je za člana doktorskih studija na Univerzitetu Panteon Asas na Sorboni i svake godine drži seriju predavanja za postdiplomce i studente doktorskih studija. Istovremeno, ostvaruje evropsku i
svjetsku književnu karijeru sa velikim brojem objavljenih i izvedenih djela na tridesetak jezika na svim kontinentima. Predsjednik je festivala jugoistočne Evrope u Parizu i Berlinu, kopredsjednik Festivala francuskog filma u Ohridu i osnivač
pozorišnog festivala „Glumac Evrope“ u Prespi. Plevneš je 2000. godine Ukazom predsjednika Republike Makedonije Borisa Trajkovskog imenovan za ambasadora Makedonije u Francuskoj, Španiji, Portugalu i Unesku. Plevneša je 2008. Francuska odlikovala visokom nagradom „Vitez najvišeg reda književnosti i
umetnosti“, kojom mu je odato priznanje za učešće u razvoju kulture i prijateljskih odnosa Francuske i Makedonije. Redovni je profesor na Univerzitetu audiovizuelnih umjetnosti – Evropska akademija za film, pozorište i igru – Skoplje-Pariz-Jesen-Roterdam, njegov osnivač 2007. godine i aktuelni rektor.



Aktuelni je potpredsjednik Uneskove međunarodne asocijacije za dijalog između civilizacija. Jordan Plevneš piše na makedonskom i francuskom jeziku. Autor je brojnih knjiga poezije, proze, drama. Izdavačka kuća „Arka” iz Srbije 2017. godine objavljuje antologiju Plevneševih drama, sa predgovorom Bore Draškovića
„Igraj-Plevneš”. Iste godine čuveni pariski izdavač „Le Temps des Cerises ” objavljuje njegove „Sabrane drame” sa predgovorom poznatog francuskog pisca Žaka Lakarijera, pod naslovom „Portret Plevneša u Molijerovom teatru”. Jordan Plevneš je od 2017. godine izabran za redovnog člana Evropske akademije nauka, umjetnosti i književnosti, a 2021. godine dobio je Gran pri Francuske akademije za životno djelo i kreativni opus.

Na 8. festivalu Ćirilicom u srijedu, 11. septembra u 20 sati u spomen domu Crvena komuna u Petrovcu biće izvedena predstava „Čovjek visine“ autorke Ane Đorđević u režiji Jane Maričić. Uloge su povjerene Bojanu Žiroviću (u liku Uroša Predića) i Nebojši Milovanoviću (u liku Mitrofana Bana) koji nam pričaju priču o
izmišljenom susretu mitropolita Mitrofana Bana i slikara Uroša Predića.

Kostime za predstavu je radila Adrijana Pajić. Predstava je premijerno izvedena na šestom festivalu Ćirilicom u produkciji Narodne biblioteke Budve i izvršnoj produkciji beogradskog BEOART-a uz pokroviteljstvo Turističke organizacije
Budve.

Autorka teksta Ana Đorđević navodi da je drama „Čovjek visine“ inspirisana životom NJegovog Visokopreosveštenstva Mitrofana Bana (Grbalj, 1841-Cetinje, 1920). „Ona je bazirana jednim delom na autobiografskim spisima objavljenim pod nazivom „Životopis ili Uspomene iz života Mitropolita Mitrofana Bana“, a drugim na fikciji. Radnja dramskog teksta smeštena je u Cetinjski manastir, i dešava se 1920, nekoliko meseci pred smrt Mitrofana Bana. Ona opisuje u potpunosti izmišljen, ali moguć, susret samog Mitropolita sa slikarem Urošem Predićem, povodom obnove kapele na Lovćenu, i sukoba mišljenja u vezi sa načinom na koji bi se ona izvela, između kralja Aleksandra Karađorđevića i pravoslavne
crkve.“