Najava programa JU Muzeji i galerije Budve:

Četvrtak, 21. novembar u 18 časova

Predstavljanje fragmenta podnog mozaika iz ranohrišćanske
bazilike u Starom gradu (V vijek)
Moderna galerija „Jovo Ivanović“, Stari grad Budva

Subota, 23. novembar u 18 časova

Promocija monografije slikara Sava Pavlovića
Moderna galerija „Jovo Ivanović“, Stari grad Budva

Utorak, 26. novembar u 18 časova

Otvaranje izložbe mozaici Jovana Pake Kentere
Spomen dom “Crvena komuna”, galerija “Marko K. Gregović”,
Petrovac na moru


Prvi događaj koji organizuje JU Muzeji i galerije Budva povodom Dana opštine Budva je otvaranje dokumentarne izložbe sa fragmentom podnog mozaika iz ranohrišćanske bazilike u budvanskom Starom gradu koje će se dogoditi u četvrtak 21. novembra u 18 časova u Maloj sali Moderne galerije „Jovo Ivanović“ u budvanskom Starom gradu. Izuzetni rezultati arheoloških istraživanja na prostoru Starog grada Budve, sprovedeni poslije zemljotresa 1979. godine, bitno su uticali na rasvjetljavanje kompleksne istorije ovog drevnog mediteranskog centra. Jedno od njih je, svakako, pronalazak ostataka ranohrišćanske bazilike, sa vrijednim fragmentima mozaičkog poda, tokom iskopavanja 1982-83. godine, za koje se smatra se da potiču sa kraja V ili sa početka VI vijeka. Ovo ukazuje i na činjenicu da je u pitanju najstariji sakralni objekat podignut na prostoru stare Budve, a kad je riječ o spomenicima te vrste, i jednom od najstarijih na teritoriji Balkana. Bazilika je otkrivena na prostoru koji se nalazi između južnog zida biskupskog dvora crkve Svetog Ivana i platoa ispred Citadele u jugoistočnom dijelu Starog grada. Površina poda bazilike bila je prekrivena mozaičkim tepihom. Ne samo prema simbolima u predstavama na mozaiku već i po funkciji sakralnog hrama, ona se i svojom arhitektonikom trobrodnog hrama uklapala u hrišćanski obred. Ostatak podnog mozaika koji je, zasigurno, prekrivao cjelokupnu površinu bazilike, otkriven je u sjeveroistočnom dijelu građevine, odnosno u dijelu naosa i apside. Podni mozaik iz ove ranohrišćanske građevine je polihroman, izveden kockicama od raznobojnog mermera, stakla, krečnjaka, karakterističnog zelenog bečićkog kamena i opeke, najčešće u tehnici opus tessellatum, to jeste ređanjem krupnijih kockica ne sasvim jednake veličine i obrade. Može se pretpostaviti da su majstori mozaika pripadali jednoj od škola poznate mozaičke radionice u Saloni, čiji ugled posebno raste u V i VI vijeku, naročito na Primorju.

U subotu, 23. novembra u 18 časova biće predstavljena monografija umjetnika Sava Pavlovića na čijoj organizaciji već šest mjeseci radi JU Muzeji i galerije Budve.


Na promociji monografije učestvovaće mr Marin Ivanović, Petrica Duletić, Ljiljana Zeković, mr Ana Matić, Savo Pavlović i mr Lucija Đurašković, a moderatorka večeri biće Milica Stanić Radonjić. Prenosimo dio teksta iz monografije koji potpisuje Ljiljana Zeković, istoričarka umjetnosti: „Slike Sava Pavlovića, figurativne koherentnosti koje karakteriše kvalitet discipline, sređenosti i uravnoteženosti, zasnovane su na intelektualnoj koncepciji slike. Plošna arabeska japanske umjetnosti (lišće na vjetru), javlja se uporedo sa kolorističkim superpozicijama koje otvaraju prostor trećoj dimenziji. Zapravo, predmetni sloj slika Sava Pavlovića, „pjesnikaˮ mediteranskog miljea, možemo svesti na čaroliju satkanu od boje i svjetlosti. Tako je boja kao „materijalizacija jednog duhovnog stanjaˮ, otvorila put izražavanju emocija i kontemplativnih stanja umjetnika. U organizaciji slike možemo registrovati igru valera, tonova i polutonova koji, istovremeno, zgušnjavaju i rasplinjavaju masu definisanu kontrastima toplih i hladnih, tamnih i svijetlih, prigušenih i intenzivnih hromatskih sazvučja u kojima, po umjetnikovim riječima: „odnos oranž, žuta, plava…ˮ grade cjelinu i kostur akvarela, da bi kasnije plava, ljubičasta, zelena, tamnosmeđa, bijela postale dominantne. Bogat, „sočanˮ hromatizam obogaćen je svjetlošću koja se upija u masu i prodire iz pozadine kao spiritualna, iracionalna iluzija magičnog suštastva. Često umjetnik koristi bjelinu papira umjesto bijele boje za postizanje diskretnih svjetlosnih efekata ili dramskih/dinamičkih kontrapunktova svjetlosnih senzacija (Vale, 2009).“

U utorak 26. novembra u 18 časova u Spomen domu „Crvena komuna“ u izložbenom prostoru galerije „Marko K. Gregović“ biće upriličeno otvaranje izložbe mozaika Jovana Pake Kentere.


Prenosimo tekst iz kataloga koji potpisuje mr Lucija Đurašković: „Paka svoju inspiraciju nalazi jednim dijelom u prirodi, gdje prednjači pejzaž sa primorsko-morskim motivima, figuraciji, ornamentici različite simbolike, kao i u religioznoj tematici. Svoju maštu, protkanu plemenitim emotivnim nabojem, primarno osmišljava u crtežu, te, zatim, ostvaruje ređanjem i vještim kompozicionim uklapanjem raznobojnih, prethodno obrađenih, kockica kamena, stakla, ili keramike, uglavnom sakupljenih u prirodi, a, najčešće, na skoro nestvarnim žalovima paštrovskih plaža. Kako sam ističe: „Najveći izbor najljepšeg kamena je na plaži Kamenovo na Budvanskoj rivijeri, ali cijela obala je Bogom data za pronalazak kamenčića, koji mogu biti uvršteni u raznovrsne kompozicije mozaika. Raznobojno kamenje koje je pronađeno na plaži, u prirodi, malo se dorađuje kliještima, a ako je tvrđe - uz čekić i nakovanj, no sa njim je vrlo teško slikati.“