Nema Badnjeg dana bez badnjaka zakićenog grančicom lovora i masline koji pucketa na ognjištu šireći prepoznatljiv miris i simbolišući mir, blagostanje, rađanje i novi početak.
Za veliku granu badnjak moraćete izdvojiti pet eura, dok su badnjai siejčeni na komade pogodne za šporete i peći na drva ukrašene lovorom, maslinom i hrastovim lišćem, od tri do pet eura u zacisnosti od velicične.
Domaćice koje nijesu stigle da usad pšenicu ili im ove godine iz nekog razloga nije uspjela istu mogu pazariti po cijeni od dva do 5 eura u zavisnosti od veličine i gustine zelenila.
Badnji dan najavljuje jedan od najvećih hrišćanskih praznika Božić. On predstavlja posljednji i najstroži dan božićnog posta, a ujedno predstavlja i veliku sreću jer je to dan prije Hristovog rođenja.
Badnji dan je ime dobio po Badnjaku, hrastovom drvetu, koje se na taj dan sječe i pali. Mnogi običaji vezani za ovaj dan su paganski, ali je crkva pokušala da im prida hrišćanska obilježja. Običaji za Badnji dan su se vjekovima prenosili.
Glavno obilježje je Badnjak koji se sječe tog jutra, a hrast za Slovene predstavlja sveto drvo.
Mnogi od običaja su vremenom zaboravljeni, a takođe se i razlikuju od mjesta do mesta, ali postoje i oni koji su svima zajednički ili slični. Na primer loženje badnjaka je povezano sa ognjem i ognjištem i to je središnji element ovog praznika.
Simbol je rađanja novog sunca, a mladi hrast je spaljivanjem davan ognju radi nove godine, a varnice koje bi izbile iz plamena najavljivale bi rod i prinos.
Običaj sječenja badnjaka se vezuje za to što su vitlejemski pastiri, na znak Zvijezde da se rodio Hristos Spasitelj, nasjekli granja i ponijeli ga u pećinu da nalože vatru i ogriju Hrista i njegovu majku. Badnjak, dakle, predstavlja ono drvo koje je Josif založio u hladnoj pećini, kada se Hristos rodio. Badnjak, dalje, nagovještava i drvo Krsta Hristovog.
Paljenje badnjaka označava završetak Badnjeg dana, kao i velikog posta za one koji su ga se pridržavali i uvod u najradposniji hrišćanski praznik Božić.
D.P.