Foto: JU Muzeji i galerije Budve

Alija – Aljo Smailagić je rođen u Beranama 2. avgusta 1933. god. Završio je petogodišnju umjetničku školu u Herceg Novom i Likovno na Pedagoškoj akademiji u Nikšiću 1972. Član je Udruženja likovnih umjetnika Crne Gore od 1967. Imao je oko 40 samostalnih i preko 270 grupnih izložbi u Crnoj Gori, bivšoj Jugoslaviji i van njenih granica, kroz ULUCG, Međurepubličku zajednicu, likovne klubove i druge grupacije. Dobitnik je više nagrada za slikarstvo i aktivnosti u oblasti kulture grada Berana i Međurepubličke zajednice za kulturno-prosvjetnu djelatnost sa sjedištem u Pljevljima. Učesnik je više republičkih, saveznih i internacionalnih likovnih kolonija. Obavio je studijska putovanja kroz Evropu. Od 1987. živi u Budvi, gdje je od 1973. godine do danas imao oko 15 grupnih i samostalnih izložbi.


Foto: JU Muzeji i galerije Budve

Aljo Smailagić, umjetnik je bogatog iskustva i razuđenog dijapazona interesovanja. Pored slikarstva i crtačkog umijeća on se uspješno bavi i vajarstvom. Na likovnoj mapi je više od šezdeset godina. Prije više od deset godina obilježio je pet decenija svog umjetničkog rada, retrospektivnom izložbom u budvanskoj Modernoj galeriji. Ta izložba je kasnije viđena u Baru, njegovim rodnim Beranama, Herceg Novom, gdje je stekao prva saznanja o likovnoj umjetnosti, zatim u Kotoru, Pljevljima i Plavu. Prvu samostalnu izložbu je imao u Nišu u Vazduhoplovnom garnizonu 1957. godine. Dobitnik je više nagrada za slikarstvo i aktivnosti u kulturi svog rodnog grada Berana i Međurepubličke zajednice za kulturno-prosvjetnu djelatnost u Pljevljima. U Budvu se naselio 1987. godine. More ga je oduvijek privlačilo, a ta ljubav traje od dana kada je učio Umjetničku školu u Herceg Novom. Njegovo slikarstvo je teško formulisati. Likovni teoretičari svrstavaju ga u figurativce, a drugi kažu da Aljo slika nadrealno, uz primjesu fantastike.


Foto: JU Muzeji i galerije Budve

Likovni kritičar, Ratka Ćetković svojevremeno je napisala:

„Aljo Smailagić kao slikar se formirao u Umjetničkoj školi u Herceg Novom i Pedagoškoj akademiji u Nikšiću. On se u dosadašnjem radu bavio složenim pitanjima ljudske egzistencije u okviru poetsko-nadrealne i ekspresivne simbolike sa snagom ozbiljnog i unutrašnjom emocijom podstaknutog stvaraoca čija slikarska tematika uključuje nostalgičnost, opore zvuke tragike, ali i poetiku i radost života. Izložba je ciklus po kome je njegovo slikarstvo prepoznatljivo. Obuhvata duži period njegovog stvaralaštva. Može se kazati, da je ovo možda najzrelije predstavljanje Alja Smailagića likovnoj publici.”