U zapisima našeg sugrađanina Nikše Fabrisa koji je više decenija bio sekretar Gradske muzike Budva nalazimo zanimljive podatke o nastanku ovog gradskog orkestra. Naime, još 1886. godine u Budvi je osnovano Hrvatsko kulturno-umjetničko društvo “Sloga” koje se sastojalo od više sekcija: dramske, recitatorske, horske i violinske. Nekoliko godina kasnije, 1894. godine, u okviru istog društva osnovan je i, za to vrijeme veoma neuobičajen, mješoviti tamburaški zbor koji je brojao 5 djevojaka.

Prvi kapelnik tamburaškog zbora koji je brojao 21-og
člana bio je Rudi Razbovski. Sekcija “Bleh” muzike osnovana je 1906. godine, a Razbovski, takođe, biva prvi
kapelnik. Okupio je petnaestak mladića koje je strpljivo učio notama i sviranju na duvačkim
instrumentima.

"12 budvanskih mladića, isto obučenih prvi put je svirajući na limenim instrumentima prošetalo gradom" - zapisao je 1908. godine budvanski hroničar Pavo Mikula.

Pod vođstvom kapelnika Razbovskog Muzika je nastupala do 1914. godine kada je prekinut rad zbog ratnih okolnosti. Gradska muzika Budva obnavlja svoj rad 1920. godine, a za kapelnika je postavljen budvanski frizer i muzičar Anton - Toni Skutari. Nakon rata nastaje treća država i treći početak 1951. godine. Školu i probe sa starim i
novim muzičarima organizuje i vodi Vjekoslav Luiđi Jurić. Kratko vrijeme naslijeđuje ga poznati kotorski kompozitor i muzičar Tripo Tomas, a već 1955. godine sa prvim poslijeratnim uniformama i novi kapelnik Ljubo Urban koji će voditi Gradsku muziku Budva punih 33 godine i ostaviti neizbrisiv trag u istoriji ovog društva.

Tih godina orkestar ne nastupa samo u Budvi, već i u susjednim gradovima Boke, Beogradu, Splitu, Novom Sadu, Dubrovniku, redovno učestvuje na tradicionalnim susretima fuvačkih orkestara. Ukazom Predsjednika SFRJ J. B. Tita Gradska muzika Budva se 1975.godine odlikuje Ordenom Bratstva i jedinstva sa srebrnim vijencem, a 1976. godine dobija "Novembarsku nagradu" grada Budve.