Foto: Z. Jovanović

O „Duhu samoporicanja“, knjizi koja je doživjela 11 izdanja za 10 godina, teoretičar prava i političar Kosta Čavoški zabilježio je sljedeće: „“Duh Samoporicanja” je kamen međaš u srpskoj kulturi i kulturnoj politici tokom poslednjih skoro sedamdeset godina. Milo Lompar je prvi koji je od zatečenih fragmenata izgradio jedno celovito, koherentno, dobro obrazloženo i iznad svega ubedljivo srpsko stanovište. Milo Lompar pokazuje da je titoističko, a u biti prohrvatsko jugoslovenstvo i dalje prisutno u svesti /…/ mnogih današnjih srpskih glavara.

U duhu takve politike, sve što je srpsko trebalo bi svesti na srbijansko, da bi sve ono što nije srbijansko, kao Njegoš, Andrić i Selimović – prestalo da bude srpsko.“ Milo Lompar je rođen 1962. godine u Beogradu. Završio je Grupu za jugoslovenske i opštu književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu, gdje predaje Srpsku književnost XVIII i XIX vijeka i Kulturnu istoriju Srba. Predsjednik je Zadužbine Miloša Crnjanskog. Bio je generalni direktor Politike (2005—2006) i potpredsjednik Srpske književne zadruge. Objavljene knjige: O završetku romana
(Smisao završetka u romanu „Druga knjiga Seoba“ Miloša Crnjanskog) — Nagrada Stanislav Vinaver, 1995; Moderna vremena u prozi Dragiše Vasića; Crnjanski i Mefistofel (O skrivenoj figuri „Romana o Londonu“)— Nagrada Đorđe Jovanović, 2000; Apolonovi putokazi (Eseji o Crnjanskom) – Nagrada Laza Kostić, 2004; Moralistički fragmenti; Negde na granici filozofije i literature (O književnoj hermeneutici Nikole Miloševića) – Nagrada Nikola Milošević, 2009; O tragičkom pesniku (Njegoševe pjesme); Njegoševo pesništvo; Duh samoporicanja (prilog kritiči srpske kulturne politike), Duh samoporicanja – U senci tuđinske vlasti,
Šesto, dopunjeno i konačno izdanje – Nagrada Pečat vremena, 2012. i Povratak srpskom stanovištu? (intervjui)...