Foto: Radio Tivat

Autor se likovnoj publici u Tivtu predstavio radovima izloženim u dva galerijska prostora. U izložbenom prostoru u prizemlju izloženi su radovi iz ciklusa „Ljudi-vukovi“, a u galerijskom prostoru na prvom spratu izloženi su radovi iz ciklusa „Tragovi“.



Na platou ispred Ljetnikovca Buća posjetioce je pozdravila direktorka JU Muzej i galerija, Jelena Bošković, a izložbu je otvorila Danijela Bajić Obućina.



Obućina je istakla: “Bato Boljević je dugi niz godina prisutan na likovnoj sceni, iza sebe ima veliki broj samostalnih i grupnih izložbi. Pred nama se nalaze njegovi najnoviji radovi, formirani u dva viklusa: Ljudi vukovi i Tragovi. Posmatjarući umjetnikovu tematiku, odmah se može uočiti zaokupljenost, gotovo opsesija motivom vuka. Portreti Batovih vukova dovode posmatrača pred upitanost koga oni predstavljaju, koje to tajne autor za sebe zadržava, koliko oni predstavljaju ljude i njihove međusobne odnose, ili samog autora i njegov unutrašnji svet.

U najnovijim radovima iz ovog ciklusa, umjetnički rukopis i sam umjetnik dostižu punu zrelost i čistotu emocije. Kroz duboku posvećenost svojim vukovima, Boljević je pronašao način da ih jasnije sagleda, definiše i da prepozna njihovu duhovnost, individualnost i razlog postojanja. Njegovi zreliji vukovi su delikatnije obrade, svedenijeg oblika i jače izražajnosti. Oni su sazreli zajedno sa umjetnikom.

Originalni kompozicioni sklopovi i igra likovnih elemenata čine ciklus „Tragovi“ svežim i osobenim, a ono što ih izdvaja je unošenje boje. Umetnik promene uvodi postepeno i temelji ih na ranijim istraživanjima, pa tako ova dela proizilaze iz njegovog prethodnog ciklusa Aktovi, s tim što se sad ne bavi čitavim telom, već erotičnost secira, razlaže je na delove i traži je ne u cjelini, već u detalju. Inspirisan ženskom senzualnošću, bira jedan segment i uveličava ga do neprepoznavanja, dodajući asocijativnost kroz slojeve i mrežu linija, boja i značenja. ono što je zajedničko ovim djelima je dominantna crna i bijela boja, koje iskazuju sukob svetla i tame. Stvara reljefne strukture, dajući slici i treću dimenziju.“

Ona je zaključila da umjetnik prirodne vibracije i svoja emotivna stanja prenosi na platna, te da ostaje vjeran figuraciji, ali apstrahujući je i svodeći je na čistije oblike, dajući posmatraču prostor da sam zaroni u slikarev svijet i iz njega sagleda sebe.

Umjetnik se obratio publici pjevajući dječji hit „Na svijetu postoji jedno carstvo“, skrećući vjerovatno pažnju na nevinost i čistotu dječje mašte, iz koje svi mi, pa i umjetnici izrastamo. Boljević je sam uradio postavku svojih radova.

U katalogu koji prati izložbu, za ciklus “Ljudi vukovi”, istoričarka umjetnosti Danijela Bajić Obućina je napisala sljedeće:

Poput univerzalnih vrtloga iskušenja, koji se kontinuirano ponavljaju u prirodi i čoveku, autor Đordije Bato Boljević se iznova vraća sebi i spoznaje prenosi u okvire platna. Još od studentskih dana Bato je zaokupljen motivom vuka. Tu svoju opsesiju je u početku iskazaivao u autoportretima iz potrebe da bolje upozna sebe i sve delove svog bića. Kao što i drevna indijanska priča kaže i Bato veruje da u svakom čoveku tinja neprestana borba dva vuka – onog zlog, koji je strah, bes, zavist, ogorčenje, ego i onog dobrog, koji je radost, ljubav, spokoj, istina. Proces suočavanja sa unutrašnjom borbom svojih vukova pomaže mu da ih bolje razume i prihvati i da iz tog procesa izađe čistiji.

Kao zreo umetnik fokus sa sebe i svog unutrašnjeg mikrokosmosa prenosi na spolja, analizirajući borbe vukova u svom okruženju. Gledajući portrete Batovih Vukova posmatrač je doveden pred upitanost koga predstavljaju, koje to tajne autor za sebe zadržava? koliko oni predstavljaju ljude i njihove međusobne odnose ili samog autora i njegov unutrašnji svet?



Sukob svetla i tame Bato prenosi slojevima crne i bele boje u koje unosi pesak i time stvara reljefne strukture dajući slici i treću dimenziju. Promišljene i studiozno izvedene poteze kista umetnik gomila, taloži, a guste slojeve boja, jedne preko druge, u nedogled ponavlja dok se rezultat ne sjedini sa njegovom idejom. Snažnim zamahom formira bogate ispupčene teksture i time naglašava dramatične prizore. Tu dramatičnost dodatno inteziviraju karakteristične masivne i asfaltno crne konture. Ako bismo nastavili sa detaljnijim istraživanjima, neprestano bismo se vraćali temi usložnjavanja i umetnikovim traganjima za mističnim saznanjima.

U novijim radovima iz ovog ciklusa umetnički rukopis i sam umetnik kao pojedinac dostižu punu zrelost i čistotu emocije. Kroz duboku posvećenost svojim vukovima Bato je pronašao način da ih jasnije sagleda, definiše i da prepozna njihovu duhovnost, individualnost i razlog postojanja. Njegovi zreliji vukovi su delikatnije obrade, svedenijeg oblika I jače izražajnosti. Posmatraču ova tema postavlja pitanja i ostavlja ga još dugo u dijalogu sa slikom i umetnikom.

Za ciklus “Tragovi”, istoričarka umjetnosti Danijela Bajić Obućina je napisala sljedeće:

Originalni kompozicioni sklopovi i igra likovnih elemenata čine ciklus Tragovi nesvakidašnjim i svežim. Umetnik promene uvodi postepeno, a ono što dela iz ovog ciklusa izdvaja od prethodnih jeste uvođenje boje u svoj njenoj raskošnosti. Ciklus Tragovi je proistekao iz umetnikovog ranijeg ciklusa Aktovi, s tim što se sada ne bavi čitavim telom kao temom, nego erotičnost secira, razlaže je na delove i traži je ne u celini, več u detalju. lnspirisan senzualnošču ženskog tela, umetnik bira jedan segment i uveličava ga do neprepoznavanja, dodajući asocijativnost kroz slojeve i mreže linija, boja i značenja. U detaljima autor ogoljava, pročišćava, ne telo, već ljudsko biće, zadire duboko pod kožu i susreće se sa samom suštinom. Te slike optički imaju sasvim novu posebnost i poruku. Zadatost forme je isključivo Batova, jer je on taj koji se spušta u neispitane dubine, potresne predele, u svoja pluća, mozak, srce, a sve tragajući za iskonskom istinom. S tog mesta okom umetnika on ostaje na tragu odgovora na pitanja koje čovečanstvo postavlja od samih svojih početaka.

lako su likovi i oblici tek nagovešteni oni čine poseban tajanstven život slike, pogotovo ako se zapitamo šta može priroda, a šta čovek umetnik.

Pred tim delima, posmatrač ne može ostati ravnodušan, već nalete emocija treba da proživi i prihvati. Često prisutni oblici vrtloga simbolizuju snagu katastrofa koje umetnik stepenuje, preuzima i iskazuje uz strahove.
Ali, iako se plaši, prenosi ih na svoj osoben način na platno i provocira.



Bato prirodne vibracije i unutrašnja emotivna stanja godinama nanosi na svoja platna, uz nagoveštaje poznatih oblika, ostaje veran figuraciji, ali apstrahujućije, svodeći je na čistije oblike. Jednostavni,tek naglašeni oblici svojom asocijativnošću i višeznačnošču daju prostor posmatraču da sam zaroni u slikarev svet i iz njega sagleda sebe i svoj život. To je taj pogled iz nutrine, sa onog mesta gde istina postoji.

Umetnik je shvatio s kog mesta treba posmatrati da bi svakoj slici udahnuo dinamičnost, snagu, slobodu, igru, glasnost ili tišinu.

Bato Boljević kroz svoj rad traga za iskonskim umetničkim izrazom. On se ne trudi da svoja dela prilagodi kulturnim normama, već sve podređuje svom ličnom likovnom impulsu.

Đorđije Bato Boljević diplomirao je na Akademiji likovnih umjetnosti na Cetinju na Odsjeku za grafiku, u klasi prof. Anke Burić, 1996. godine. Član je Udruženja likovnih umjetnika Crne Gore. Imao je više samostalnih izložbi i učestvovao je na brojnim kolektivnim izložbama u zemlji i inostranstvu. Samostalne izložbe imao je u Budvi, Kotoru, Podgorici, Beogradu, Petrovcu i Nikšiću. Izlagao je na mnogim kolektivnim izložbama, od kojih su najznačajnije u Budvi, Tivtu, Kotoru, Podgorici, Beogradu, Mađarskoj, Bugarskoj, Španiji, Belgiji. Đorđije Bato Boljević živi i stvara u Budvi.