Foto: Zetski dom

Ljubomir Đurković, rođen je 13.novembra 1952. godine na Cetinju, gdje je završio osnovnu školu i gimnaziju. Diplomirao je na odsjeku za komparativnu književnost i teatrologiju na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Sarajevu. Bio je dramaturg Crnogorskog narodnog pozorišta u Podgorici i direktor Kraljevskog pozorišta Zetski dom na Cetinju. Ratne devedesete proveo je u Holandiji kao politički azilant.

Najznačajniji Đurkovićevi dramski tekstovi su “Pisac porodične istorije”, “Peti čin”, “Petronije ili metuzalemi uživaju vječito proljeće”, “Tobelija”, “Otpad”, “Presvlačenje”, “Kasandra, klišei” i “Tiresijina laž”.

Objavio je knjige pjesama Polifemov plač, Poslovi i dani, Ipak, nešto se pomjera i Vseeno, nekaj se spreminja (sabrane pjesme na slovenačkom). Pjesme su mu prevođene na makedonski, rumunski, poljski, italijanski i slovenački.

Drame su mu objavljene i štampane u časopisima, antologijama ili posebnim knjigama, na turskom, bugarskom, makedonskom, albanskom , slovenačkom, francuskom i engleskom jeziku.

Ljubomir Đurković dobitnik je Trinaestojulske nagrade.

(RTCG)