Američki istraživači pratili su nivo energije muškaraca i žena koji su ostali aktivni i u kasnim šezdesetim i sedamdesetim godinama. Polovina njih išla je redovno na trčanje, dok je druga polovina šetala barem pola sata tri puta nedjeljno.

Osobe starije od 69 godina koje su trčale koristile su otprilike istu količinu energije kao prosječan 20-godišnjak koji šeta. Oni penzioneri koji su šetali, trošili su istu količinu energije kao stariji odrasli ljudi u šetnji, koji inače nijesu naročito aktivni.

Ove prednosti aktivnog života možda osiguravaju mitohondrije – ćelijske organele koje generišu hemijsku energiju poznatu kao adenozin trifosfat (ATP). One daju energiju mišićnim vlaknima kako bismo mogli da se krećemo, podižemo predmete i trčimo.

Ljudi koji redovno vježbaju obično imaju aktivnije mitohondrije. Profesor Rodžer Kram sa Odjeljenja za integrativnu fiziologiju Univerziteta u Koloradu kaže: “Pouka je da nas trčanje održava mladim, barem u pogledu energetske efikasnosti”.

“Šetanje ima brojne pozitivne učinke na tijelo, poput sprečavanja dijabetesa, srčanih bolesti, gojaznosti i depresije”.

U studiji koja je sprovedena u saradnji sa stručnjacima Humbolt univerziteta obuhvatila je 15 muškaraca i 15 žena koji su u prosjeku imali 69 godina i koji su ili redovno trčali ili redovno šetali.

Istraživač Oven Bek kaže: “Iznenadilo nas je to što su starije osobe koje redovno trče u boljoj formi od starijih odraslih ljudi koji redovno šetaju”.

Studija je objavljena u žurnalu Plos One.