Foto: Bitno.net

Zbog toga što je umro u italijanskoj Padovi dobio je naziv Padovanski. Njegove mošti danas se upravo tamo i nalaze.

Sveti Antun potiče iz plemićke, bogobojažljive porodice, te je odrastao i vaspitavan u takvom duhu.

U manastir Avgustinaca pored Lisabona stupio je kao petnaestogodišnjag, odlučivši da svoj život posveti Bogu. Iuz Lisabona odlazi u manastir sv. Križa u Koimbri gdje je sa 23 godine postao sveštenik.

Kada je imao 25 godina, ugledao je ostatke pokojnih mučenika Franjevaca, koji su poginuli početkom godine 1220. mučeničkom smrću u Maroku. To ga je navelo da Ubrzo je postao redovnik sv. Franje, na šta ga je postakao susret sa moštima pokojnih mučenika Franjevaca. Uputio se u manastir Manje braće u Maroku, a kasnije misionario na tlu Afrike.

Zbog bolesti morao se vratiti u Evropu i tako je došao na tlo Italije. Nastanio se na području Sicijlije gdje je propovijedao do kraja života.

Kako piše u njegovom životopisu, područje djelovanja ovog sveca bio je sjever Italije i južna Francuska.

Upokojio se 13. juna 1231. u Padovi, u 36. godini, a sahranjen je prema sopstvenoj želji u tamošnjoj crkvi svete Marije Veće.

U red svetih uvršten je već u maju 1232. godine, od strane pape Grgura IX ga je uvrstio u svece.

Izgradnja crkve u kojoj se nalaze njegove mošti je započeta brzo po upokojenju Svetog Antuna, a izgrađena 1263. godine kada su mošti prenesene u hram.

Nekad je u Budvi, na sredini druge mogrenske plaže postojala crkva Svetog Antuna Padovanskog. Podignuta je 1571. , a srušena 1952. i u planu je njena obnova.

Inicijativa za obnovu pokrenuta je 2019. godine.

Na Dan Svetog Antuna u Budvi su se održavale procesije kojima su prisustvovali i katolički i pravoslavni vjernici. Građani su brodićima tada odlazili na plažu Mogren II gdje je bila organizovana svečanost. Taj dan važio je za zvaničan početak kupališne sezone.

Smatra se za sveca koji pomaže da se nađu izgubljeni ljudi i stvari.