Foto: Pexel

Uskraćivanje ljubavi i podrške, odbijanje, kritikovanje, prijetnje, omalovažavanje i prozivanje su oblici emocionalnog zlostavljanja, a njihov uticaj je vidljiv i u odrasloj dobi. Ono može da utiče na lične odnose, karijeru, pa čak i na vezu sa djecom.

Emocionalno zlostavljanje ponekad koegzistira sa fizičkim zlostavljanjem, seksualnim zlostavljanjem ili zanemarivanjem i jedan je od oblika zlostavljanja koje je najteže prepoznati.

Polako i postojano narušava samopoštovanje i samopouzdanje djeteta. Iako je emocionalno zlostavljanje prilično teško, emocionalno zanemarivanje zapravo je uobičajeno u većini porodica, nažalost, a problem je što većina roditelja ne prepoznaje znakove koji na njega ukazuju.

Roditelji moraju da vode računa o tome da zadovolje fiziološke, ali i emocionalne potrebe djeteta. Odgovornost roditelja je da usmjerava dijete i emocionalno ga podržavi.

Roditelja koji emocionalno zanemaruje dijete najčešće se mogu prepoznati po tome što ne reaguju na dječije osjećaje, zanemaruje emocije djeteta, ne provode vrijeme s njim, uvijek kritikuju, a nikada ne hvale dijete, ne zanimaju se za život djeteta, ne prepoznaju da je djetetu potrebna pomoć i ističu isključivo greške koje dijete napravi.

S druge strane, emocionalno zanemareno dijete je strogo prema sebi, teško može da identifikuje svoje snage i slabosti, ima nisko samopouzdanje, krivi sebe za svaki neuspjeh, osjetljivo je na odbijanje i smatra sebe greškom, prenosi Index.hr.

Prepoznavanje znakova emocionalnog zanemarivanja i preduzimanje koraka da se stvari poboljšaju ključno je za odgoj saosjećajnog i empatičnog djeteta. Odgovornost odraslih je da pruže djetetu podršku i pravo okruženje za ostvarivanje svojih snova.