"Pronicljivo koristeći metal kao primarni materijal, Milovanović je kreativne zamisli vješto materijalizovao i skulpturama udahnuo ne samo život, već i izvjestan unutrašnji izraz koji je spojen sa plastičnim u koherentnu organsku cjelinu – ovaj ciklus skulptura sublimira umjetnikov doživljaj čovjeka i ribe koji se sintetizovan u jezgrovitim i jasno definisanim formama.

U radove su utkane uspomene iz djetinjstva, širok intelektualni rakurs autora, snovi i java... Svoje onomatopeje imaju Domanovićev „Vođa“, Hemingvejev „Starac i more“ i drugi književni sadržaji koji njegovoj umjetnosti daju ličan i emotivan karakter", ističe istoričarka umjetnosti Olivera Vuković.