Mitropolit Amfilohije, Foto: portal RTV Budva

Govoreći o značaju velikog pravoslavnog praznika Trojčindana, kojim se proslavlja silazak Svetog Duha na apostole u Jerusalimu, 50 dana nakon Hristovog Vaskrsenja, mitropolit Amfilohije kazao je da Duh Sveti obnavlja ljudsku zajednicu vječnom obnovom i daruje čovjeku vječno dostojanstvo čineći sve ljude sinovima svjetlosti, a ne sinovima tame i mraka.

Tom prilikom, vladika se osvrnuo i na obnovu manastira Stanjevići, istakavši da je time Budva postala ne samo turistički, već i duhovni centar Crne Gore.

"Ova svetinja ima svoje dimenzije koje su veoma značajne, a to je potvrdio i narod koji se sabrao danas na svoju inicijativu. Ovakvi sabori nisu bili ni u vrijeme Petrovića, kada su Stanjevići, najmanje 100 godina, bili prijestonica Crne Gore. To je od ogromnog značaja ne samo za Stanjeviće i našu Mitropoliju, nego i za Budvu. Moram posebno da istaknem sve predsjednike Opštine do Bata Carevića koji su svaki na svoj način pomogli obnovu ove svetinje. Pomagali su u izgradnji puta, a zatim i u vezi sa svim ostalim. Ja sam siguran da će mnogi koji su ovdje dolazili kao turisti, da će sada početi da dolaze i zbog duhovnog značaja ove svetinje. I ovaj sabor je jedno svjedočanstvo toga, i raduje me da su danas ovdje bili ugledni ljudi iz Budve i cijele Crne Gore", kazao je mitropolit Amfilohije.



Vladika je istakao da se Stanjevići svojevremeno pominju kao najveličanstvenija i najmonumentalnija, ali da je, uprkos tome, devedesetih godina prošlog vijeka bilo poruka da bi manastir trebao da ostane "najmonumentalnija ruševina Crne Gore".

"Bila je ruševina i dosta dugo je bilo ruševina, ali sada vidite da je obnovljena iz temelja. I ono što je najvažnije, obnovljeno je zajedništvo među ljudima, sloga od djeteta do starca koji su danas sabrani. I to daje nov duh čitavom ovom prostoru, da oni koji dolaze u Budvu shvate da ovdje nije samo trgovina i zarada, nego u isto vrijeme mogu da se obogate iskonskim i izvornim nasljeđem ovog prostora budvanskog i okoline Budve", poručio je on.

Sa blaženopočivšim mitropolitom razgovarali smo u jeku velike društveno-političke krize nastale zbog donošenja spornog Zakona o slobodi vjeroispovjesti krajem 2019. godine, koje je dovelo do litija u gotovo svim crnogorskim gradovima.

Komentarišući tada aktuelni trenutak, mitropolit je istakao da posredi nije bio nesporazum između crkve i države, već između crkve i vlasti.

"Ja sa nejedanput rekao, niti smo ja i moji popovi crkva, niti su oni koji su u ovom trenutku na vlasti država. Oni sebe poistovjećuju sa državom, nažalost, i kao takvi donose zakone koji su u suštini anti-državni. To su zakoni koji bi htjeli da omalovaže i spriječe ovu duhovnu obnovu koja se događa u Crnoj Gori", prokomentarisao je tada mitropolit, naglasivši obnovu manastira na Skadarskom jezeru, izgradnju sabornih hramova u Podgorici i Baru, pri čemu je posebno istakao da su se prilikom osvećenja Sabornog hrama Hristovog Vaskrsenja u glavnom gradu prisutni bili i vaseljenski i ruski patrijarh.



Kratka biografija

Mitropolit Amfilohije rođen je na Božić, 7. januara 1938. godine, a na tronu cetinjskih mitropolita proveo je 30 godina. Zamonašio se u Grčkoj 1967, a godinu dana kasnije postao je jeromonah. Za episkopa banatskog sa sjedištem u Vršcu je izabran polovinom osamdesetih, a mitropolit crnogorsko-primorski postao je 1991. godine.

Za vrijeme svog arhipastirskog djelovanja pokrenuo je obnovu crkava i hramova, koji su u Crnoj Gori bili zapostavljeni i urušeni tokom perioda komunističke vladavine, a takođe je povećan broj sveštenika i monaha u Mitropoliji.

Tokom sedmogodišnjeg boravka u Grčkoj, a prije nego što će postati arhijerej, doktorirao je na temu „Tajna Svete Trojice po učenju Grigorija Palame”, a disertaciju je napisao na grčkom jeziku.

Bogat stvaralački opus mitropolita Amfilohija broji preko hiljadu bibliografskih jedinica.

Blaženopočivši mitropolit bio je jedan od najuglednijih arhijereja Srpske pravoslavne crkve, a veliki ugled imao je i u ostalim pomjesnim crkvama i širom vaseljene.

Upokojio se 30. oktobra 2020. godine u Kliničkom centru Crne Gore u Podgorici.



M.S.