Cimet je zasigurno jedan od najstarijih začina za koji su znali i stari Kinezi, Egipćani i Feničani.

Od Evropljana prvi su ga, prije pet vjekova, otkrili Portugalci kada su zauzeli Cejlon. Urođenici sa ostrva uzimali su ga kao lijek protuiv zamora i za jačanje energije. Čak su ga i pušili i koristili kao mirisna ulja. Cijena cimeta je u to doba bila neverovatno visoka, poput zlata, pa su Holanđani i Portugalci vodili stogodišnji rat da bi ga se domogli. Pri kraju 19. vijeka cimet je prestao da bude engleska ekskluziva i proširio se po cijelom svijetu.

Što se tiče vrijednosti cimeta, najviše se cijeni onaj koji se gaji na Madagaskaru, kao i na Cejlonu i Sejšelima. Naravno, cimet uspeva gde god postoje tropski uslovi, pa ga imaju i Indija i Indonezija.

Iako postoje stotine vrsta i podvrsta biljke cimeta, kao začinske se koriste dve, cejlonski i cimet kasija, poznat kao kina-cimet koji potiče iz Burme. U Evropi se upotrebljavaju obije vrste.

Cejlonski cimet u prodavnice stiže u vidu štapića, ima nježniju i prijatniju aromu, sa ljutooštrim, slatkopeckavim ukusom. Sadrži i od jedan i po do četiri procenta eteričnih ulja. Kina-cimet miriše oštrije, a ukus mu je peckavo ljut. Kada je riječ o hemijskom sastavu ne razlikuju se.

Zbog ljekovitih sastojaka ovom biljkom se ozbiljno bavi i zvanična medicina. Uzimanjem samo pola kašičice cimeta dnevno dijabetičari mogu u znatnoj mjeri da smanje nivo šećera u krvi, jer njegovi sastojci kompleksa katehina i epikatehina aktiviraju insulin i sa njim zajednički djeluju, tvrde američki stručnjaci sa Harvard univerziteta.

Eksperimentalno je dokazano da cimet snižava i nivo masti i lošeg holesterola, ima fungicidno dejstvo, odnosno uništava gljivice i sprečava njihov rast.

U cimetu ima i salicilata koji snižavaju temperaturu i deluju protivupalno. Nedavna istraživanja pokazala su da cimet može da se koristi i kao alternativa tradicionalnim konzervansima hrane, jer njegova esencijalna ulja posjeduju i antimikrobno djelovanje.

Uz to, predivan miris ovog začina podsticajno deluje na rad mozga, pri čemu žvakanje žvakaće gume od cimeta naročito poboljšava pažnju, radnu memoriju i vizuelni doživljaj.

Cimet je odličan izvor mangana, gvožđa, kalcijuma, bakra i cinka, uglavnom nedostajućih minerala u većini namirnica. Od vitamina sadrži vitamin C, K, pirodoksin (B6) i riboflavin (B2).

Imajući sve ovo na umu, stručnjaci preporučuju da se ovaj začin dodaje različitim namirnicama koje se koriste u svakodnevnoj upotrebi, kao što je kafa, voćni sokovi, žitarice, tost...

Smatra se da cimet i med u kombinaciji mogu izlijrčiti mnogo toga, kao i problem debljine. Namaz meda i cimeta na krišku hleba za doručak drastično smanjuje mogućnost srčanog udara. Svakodnevna upotreba ove dvije namirnice podiže imunitet i štiti organizam od bakterija i virusa.
Dovoljno je da se ujutru u čašu vode razmuti pola kašičice meda i sasvim malo cimeta i to popije. Upućeni tvrde da se na ovaj način postiže savršena vitalnost.
Med pomešan sa cimetom rešiće problem hroničnog kašlja i začepljenih sinusa.

Čaša tople vode sa dve kašičice meda i kašičicom cimeta može da izleči i hronični artritis.
Takođe, kombinacija meda i cimeta rešava sve probleme u stomaku, od pretjeranih vjetrova, lošeg zadaha, pa čak i čira na želucu. U zemljama Dalekog istoka žene vekovima, da bi ojačale matericu i zatrudnele, mješavinom od pola kašičice cimeta i jedne kašičice meda mažu desni više puta tokom dana. Miješajući se sa pljuvačkom, navedena smesa ulazi u krvotok i odlazi na željena mesta postižući očekivanu djelotvornost.



Za produženu mladost i vitalnost takođe treba piti čaj od cimeta. Četiri kašičice meda, jedna kašičica cimeta i tri šoljice vode zajedno se kuvaju kao čaj, a zatim se pije od tri do četiri puta u toku dana po četvrtina šoljice.

Istovremeno, čaj od cimeta pomaže i u liiečenju anemije, a priprema se tako što se u litar vode stavi sto grama cimeta, najbolje u štapićima, i kuva na laganoj vatri dok se količina vode ne prepolovi. Onda se u to doda još jedan litar vode i kilogram šećera. Zatim se sve kuva dalje dok se cjelokupna količina ne svede na jedan litar. Lek je tada gotov i može da se pije kao sok ili tri puta po jedna kašičica dnevno.

Cimet se čuva u čvrsto zatvorenim staklenim teglama na hladnom, tamnom i suvom mjestu. Mljeveni cimet se koristi najduže do pola godine od momenta kupovine, dok u štapićima zadržava svježinu i do godinu dana. Vijek trajanja može da se produži ukoliko se tegla sa cimetom drži u frižideru