Ilustracija, Foto: Pixabay

Muzika predstavlja vezu između lične i društvene sfere; zapravo, doprinosi izgradnji identiteta pojedinca, sjećanja i pamćenja, ali je konfigurisana i kao instrument koji legitimiše kolektivni identitet i taj osećaj teritorijalne i generacijske pripadnosti koji ujedinjuje pripadnike date društvene grupe. Upravo te karakteristike muzike – u kombinaciji sa promjenama u metodama produkcije, distribucije i uživanja u muzici, izazvane ubrzanim razvojem tehnologije – privlače pažnju marketinških logika.

A onda zvuk, sveprisutna pozadina našeg svakodnevnog života, postaje oblik arhitekture proizveden u komercijalne svrhe. Ova vrsta muzike začeta je početkom tridesetih godina od američke kompanije Muzak, koju je osnovao Džordž Oven Squier, a koja se specijalizovala za instalaciju muzike na radnom mjestu, restoranima i hotelima. Od sedamdesetih godina, muzičke instalacije su dizajnirane specijalno za prodajna mjesta i potrošnju, jer muzika čini mjesta kupovine udobnijim i poboljšava raspoloženje kupca i tako ga čini dostupnijim za kupovinu. Prema rijecima marketinških naučnika, muzika osvaja pažnju potrošača, povećava prodaju i poboljšava komunikaciju između kompanije i kupca. Zato kompanije koriste muziku strateški da promovišu svoje proizvode, ojačaju svoj imidž i istaknu ličnost svog brenda. Marketing je sve više orijentisan ka angažovanju brenda u muzici; druženje brenda sa pjesmom, muzičkim žanrom ili umjetnikom omogućava postizanje poslovnih ciljeva, osvajanje ciljeva koji ne koriste tradicionalna sredstva komunikacije i stvara identifikaciju potrošača sa brendom.

Muzika je svuda

Britanski umjetnik Luk Džeram napisao je inicijativu "Sviraj mi, tvoj sam". To je umetnički projekat rođen 2008. Više od 1.300 klavira postavljeno je u 46 gradova širom sveta od Njujorka do Pariza, od Perua do Australije. Instalacija se odvija na javnim mestima: željezničkim stanicama, putevima, javnim parkovima, pijacama, mostovima i trajektima; klavir je dostupan svima koji žele da sviraju bez obzira na njihove vještine. Grandi Stazioni je u Italiji donio inicijativu u Veneciji, Padovi, Firenci, Torinu, Milanu, Rimu i Napulju.

Ovaj projekat omogućava angažovanje putnika u onim urbanim prostorima koje možemo definisati kao bezlična, to jest ona mjesta koja dijele hiljade ljudi koji, iz previše žustre svakodnevice, ignorišu jedni druge. Dakle, klavir u onome što Mark Augč definiše "neplaćanja" određuje pauzu, doduše privremenu, sa rutinom i daje životu novu percepciji prostora, koja postaje prilika da zajedno ojačamo zajedničko osećanje.

Paolo Zanarella ili Pijanista izvan mjesta ( Pianista Fuori Posto) pijanista Veneto,compozitor i ljubitelj improvizacije sa samo jednim ciljem , a to je da siri muziku medju ljudima godinama eksperimentise posebna umjetnicka rjesenja. Jedan od njegovih performansa je klavir koji visi na visini od 15 metara.



Dok, Muzika 432 MZ je muzika koja će prožimati vazduh, zahvaljujući frekvenciji sposobnoj za glumu i pozitivnoj promjeni procesa unutar organizma svakog živog bića.



Šta se dešava? Tijelo se odmara, popravlja, eliminiše toksine i napetost. Zanarela je ambasador mira od 2010. godine, titulu mu je dodijelila Univerzalna mirovna federacija i dobio je prestižno priznanje "Zvijezda društvenih zasluga", a 2013. godine u Milanu povodom Međunarodne nagrade za društvenu posvećenost.

Postoji znatna razlika između sluha i slusanja, ovo drugo određuje namjernu fizičku i psihičku angažovanost, pored uha podrazumeva upotrebu mozga. Ezio Boso italijanski kompozitor, pijanista, dvostruki basista i dirigent kazao je "Muzika nas uči najvažnijoj stvari koja postoji: slušanju“.

Jesi li spreman da slušaš?





Autor teksta: Sociolog Sanja Vujošević