Puškin je rođen u Moskvi 6. juna 1799. godine u osiromašenoj aristokratskoj porodici.
Puškin je svoju prvu pjesmu objavio sa petnaest godina, još kao učenik, u časopisu „Evropski glasnik”. Tada je počeo da piše i svoje prvo veliko djelo „Ruslan i Ljudmila“, koje je izdato 1820. godine. To delo je zasnovano na bajkama koje mu je baka pričala. Njegov talenat su odmah prepoznali i književnim krugovima.
Aleksandar Sergejevič Puškin je već sa osamnaest godina živeo pravim mondenskim životom i oblačio se veoma smjelo, po poslednjoj modi. Nakon škole se zaposlio u ministarstvu unutrašnjih poslova u Sankt Peterburgu. Kako je voleo da piše sarkastične i podrugljive stihove upućene svima, a naročito caru, Puškin je prognan kada je imao dvadeset i jednu godinu u južnu Rusiju, gde je bio šest godina. Njegove revolucionarne pjesme su bile cenzurisane i zabranjene.
Samo nekoliko dana po odlasku, šetajući obalom Dnjepra, Puškin pomišlja na samoubistvo skakanjem u reku. Nakon toga se teško razbolio, poslije dugog liječenja odlazi na Kakvkaz, gde upoznaje četiri ćerke generala Rajevskog – Katarinu, Mariju, Jelenu i Sofiju. One su mu bile inspiracija za mnoga čuvena djela. Tada je napisao djela „Kavkaski zatvorenik“, „Braća razbojnici” i započeo je „Česmu Bahčisaraja“.
Sljedeće mjesto izgnanstva je Odesa, gdje je proveo godinu dana i upustio se u ljubavnu vezu sa udatom ženom, Karolinom. Ljubavno pismo koje je njoj upućeno, pošta presreće i po drugi put Puškin biva prognan na seosko imanje svoje majke 1824. godine.
U seoskom miru i tišini, Puškin se posvećuje pisanju i u tom izgnanstvu on piše jedan od najlepših romana „Evgenije Onjegin“.
Inspiraciju za svoj roman nalazi u Ani Kern, ženi koju je upoznao u Sankt Peterburgu i koja je udata za ostarjelog generala. Za nju je Puškin rekao: „Kako je nekome dozvoljeno da bude tako lep?” U svom romanu opisuje tu nesrećnu ljubav dvoje ljudi, a izdao ga je 1833. godine.
U njegova najznačajnija djela ubrajaju se „Evgenije Onjegin“, „Ruslan i Ljudmila“, „Kavkaski zatvorenik“, „Braća razbojnici”, „Boris Godunov“, „Cigani“, „Belnikove priče“, „Oda slobodi“