Foto: Pexel

Glicinija je biljni rod iz porodice mahunarki raširen po Kini, Koreji i Japanu. Pripada mu sedam priznatih vrsta drvenastih penjačica. Neke vrste naturalizovane su na istoku Sjedinjenih Država. Poznati predstavnik je kineska glicinija Wisteria sinensis, prepoznatljiva po opojnom mirisu. Cvjetovi su smješteni u grozdaste cvasti (10-80 cm) uglavnom plavoljubičaste, boje lavande, purpurne, roza, boje sljeza ili čisto bijele. Cvjeta u proljeće kada se prvo pojave cvjetovi pa tek nakon toga listovi. Može se desiti da cvjeta bar još jednom u toku godine, ali ne tako bujno kao u proljeće.

Kažu da glicinija poznata i kao japanski fuji najljepše cvatu u Japanu. To je možda drugi (poslije trešnje) najpoznatiji cvijet u zemlji izlazećeg sunca.


Foto: Pexel

Od kraja aprila do maja japanski cvjetovi glicinije počinju nicati u svim bojama. A najbolje mjesto za doživjeti gliciniju u punoj raskoši cvijeta i boja je vrt Kawachi Wisteria u gradu Kitakyushu. Tunel cvijeća glicinije, gdje nizovi te biljke vise s vrha u nijansama ružičaste, ljubičaste, plave, grimizne i bijele boje, bajkovita je slika.

Kawachi Wisteria osmišljen je 1977. godine, a sastoji se od 150 drveća Wisterije, odnosno glicinije. U parku se nalazi i stablo glicinije stare 150 godina i više od 5000 grmova azalea. Organizuje se I Wisteria festival koji traje od 13. aprila do 19. maja.


Foto: Pexel

Teško je zamisliti, ali ta ljepotica opojnog mirisa je otrovna jer sadrži alkaloide koji izazivaju mučninu, bolove u trbuhu, proljev i dehidraciju.

U Evropu je stigla u 13 vijeku, vjeruje se da ju je donio Marko Polo, a kada je stigla u naše krajeve ne zna se pouzdano. Pretpostavlja se da je prva glicinija u Herceg Novom zasađena u parku nekadašnjeg hotela Boka početkom 20 vijeka. Danas raste na nekoliko mjesta u centru grada, po privatnim đardinima,…bojeći pejzaž prelijepim (najčešće plavom) bojama.

Izvor: Boka news